Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη

There are 7 replies in this Thread which was already clicked 1,128 times. The last Post () by spartans.

  • ας αρχίσουμε με τα feed & το εμπόδιo που συναντάμε στη θέαση από δέκτη ορισμένες φορές


    https://en.wikipedia.org/wiki/Chroma_subsampling


    μετά βέβαια κάποιες φορές ανεβάζουν σε <υψηλά> APSK......16, 32 :(

  • Παραβολικό δορυφορικό κάτοπτρο - κεραία (parabolic dish)


    Τα παραβολικά κάτοπτρα ήταν εκείνα που εμφανίστηκαν πρώτα στο χώρο της δορυφορικής επικοινωνίας. Σε συνδυασμό με τα άλλα απαραίτητα εξαρτήματα, όπως χοάνες λήψης και ρυθμιστές πόλωσης, έδωσαν τα πρώτα αποτελέσματα εκπομπής - λήψης, από και προς τους δορυφόρους, με πολύ καλά αποτελέσματα. Όλα τα άλλα είδη κατόπτρων εμφανίστηκαν αργότερα και βασιζόμενα στα παραβολικά κάτοπτρα, προσπάθησαν να ελαχιστοποιήσουν τις αδυναμίες τους.



    Δορυφορικό κάτοπτρο offset - κεραία παράκεντρης μονής συγκέντρωσης


    Ο τύπος αυτού του δορυφορικού κατόπτρου Offset, κερδίζει συνεχώς έδαφος στις προτιμήσεις των καταναλωτών για απευθείας δορυφορική λήψη στο σπίτι. Δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα κομμάτι της παραβολικής επιφάνειας όπου το σημείο συγκέντρωσης, είναι ακριβώς εκεί που νοητά θα ήταν αν υπήρχε ολόκληρη η παραβολική κατοπτρική επιφάνεια. Βέβαια, σε αυτή την περίπτωσή η χοάνη παίρνει μία κλίση προς το κάτοπτρο με το LΝΒ να εξακολουθεί να είναι στο νοητό στο κέντρο της παραβόλου.



    Δορυφορικό κάτοπτρο Toroidal


    Μια παραλλαγή κατότρου με "διπλή ανάκλαση", είναι η δορυφορική κεραία τύπου Toroidal. Είναι μια κεραία με πολλαπλή εστίαση που μοιάζει με το Gregorian σαν σχήμα, αλλά οι βασικές εξισώσεις διαφέρουν ενώ η επιφάνεια της δεν είναι παραβολική. Το σύστημα έχει ένα υπο-ανακλαστήρα που είναι κυρτός στη μία του επιφάνεια και κοίλος στις ορθογώνιες επιφάνειες. Το σχήμα του δορυφορικού κατόπτρου toroidal, καθορίζεται με βάση μαθηματικές εξισώσεις, που έχουν στόχο έχουν να δημιουργήσουν μία επιφάνεια, που θα εστιάζει μέγιστη, αλλά και ισόποση κατανομή σήματος σε πολλαπλά σημεία σε μια ακτίνα 45 μοίρες περίπου. Τα LNB τοποθετούνται σε μία βάση παρόμοια με αυτή του σφαιρικού κατόπτρου στοχεύοντας τον δευτερεύοντα ανακλαστήρα.



    Σφαιρικό δορυφορικό κάτοπτρο (spherical)


    Στα σφαιρικά δορυφορικά κάτοπτρα η καμπύλη της ανακλαστικής επιφάνειας είναι σχεδιασμένη έτσι, που αν επεκταθεί νοητά θα δημιουργήσει μια σφαίρα. Δημιουργούν Πολλαπλά Σημεία Εστίασης στη ανακλαστική επιφάνειας, για λήψη διαφορετικών δορυφόρων. Τα LNB τοποθετούνται σε μια ειδική βάση στήριξης μπροστά στο δορυφορικό κάτοπτρο, και ρυθμίζονται έτσι ώστε να κάνουν χρήση διαφορετικού σημείου της αντανακλαστικής επιφάνειας του κατόπτρου. Οι σφαιρικές κεραίες χρησιμοποιούνται για λήψη διαφορετικών δορυφόρων, που απέχουν έως ± 20ο από τον κύριο άξονα του κατόπτρου.



    Δορυφορικό κάτοπτρο Cassegrain


    Το δορυφορικό κάτοπτρο Cassegrain είναι μία παραβολική δορυφορική κεραία με Διπλή Ανάκλαση. Το πλεονέκτημά της είναι ότι είναι πολύ λεπτή, αφού ο επιπλέον ανακλαστήρας «μαζεύει και ανακλά τα δορυφορικά σήματα πολύ πιο πριν από το κύριο σημείο συγκέντρωσης. Το μειονέκτημά της είναι ότι ο δεύτερος ανακλαστήρας «μπλοκάρει» και αυτός με τη σειρά του τα σήματα που εισέρχονται στην κυρίως παραβολική επιφάνεια. Αυτό το ποσοστό σκίασης βέβαια θεωρείται αμελητέο σε μεγάλων διαστάσεων κάτοπτρα.



    Δορυφορική κεραία Planar Arrays


    Οι δορυφορικές κεραίες αυτού του είδους χρησιμοποιήθηκαν αρχικά από το στρατό για πολλά χρόνια. Με την έλευση των ισχυρών DBS δορυφόρων, αυτές οι μικρές επίπεδες κεραίες έγιναν αμέσως γνωστές. Σε αντίθεση με τα άλλες δορυφορικές κεραίες, που συγκεντρώνουν τα μικροκύματα σε ένα σημείο, οι επίπεδες κεραίες συγκεντρώνουν μέρος του δορυφορικού σήματος σε πολλές, μικρές κυψέλες επάνω στην επιφάνειά τους.



    Δορυφορικό κάτοπτρο Backfire


    Το δορυφορικό κάτοπτρο Backfire, είναι μία παραβολική κεραία με Διπλή Ανάκλαση. Το χαρακτηριστικό της είναι ότι ο δεύτερος ανακλαστήρας είναι περίπου το 10% από τη διάμετρο της κύριας παραβολικής επιφάνειας και ο κυματοδηγός που φτάνει περίπου μέχρι λίγα εκατοστά πριν από αυτόν. Μειονέκτημα αποτελεί το γεγονός ότι παρόλη τη μικρή διάμετρο του δεύτερου ανακλαστήρα, έχουμε και εδώ ένα μικρό «μπλοκάρισμα» σε ένα μέρος του σήματος που εισέρχεται στην κύρια παράβολο.



    Δορυφορικό κάτοπτρο Gregorian


    Το δορυφορικό κάτοπτρο Gregorian, εϊναι μία δορυφορική κεραία Διπλής Ανάκλασης, που θα μπορούσε να θεωρηθεί υποκατηγορία της Cassegrain. Συγκεντρώνει τα πλεονεκτήματα της απλής offset κεραίας με τον καλύτερο σχεδιασμό της τοποθέτησης του LNB στην πίσω πλευρά. Έτσι το LNB είναι προστατευμένο από τον καιρό και τον επιπλέον θόρυβο που παράγει ο ήλιος. Ο επιπλέον ανακλαστήρας μεγαλώνει την απόδοση του κατόπτρου, αφού «βλέπει» πολύ καλύτερα όλη την κυρίως επιφάνεια.

  • OSCAM: Open Source soft CAM (SOFTware Conditional Access Module)


    It is the link between a smart card & the encrypted TV or radio channel

    It supports connections to and from other Softcam clients and servers: CCcam, Newcamd, Radegast, Camd3.5, CSP

  • 'Οσα δεν σου είπαν ποτέ για την ADSL τεχνολογία.

    Περνώντας σιγά-σιγά στην τεχνολογία VDSL θεωρώ σκόπιμο πώς θα έπρεπε να δούμε λίγο τι δυνατότητες είχε πραγματικά αυτό το ADSL & γιατί δεν ήταν όντως έως 24 mbps που έταζε το σιχαμερό βλακώδες marketing...



    ADSL

    Ταχύτητες : Downstream φτάνει τα 8 Μbps & Upstream 1 Μbps στο 1.5 χμ από το DSLAM.


    H Τεχνολογία του ADSL χρησιμοποιεί μια μέθοδο διαμόρφωσης γνωστή ως Discrete MultiTone, ή DMT. Η DMT χωρίζει τις διαθέσιμες συχνότητες για το upstream & το downstream σε μία συλλογή από μικρότερες "λωρίδες" συχνότητας των 4 kHz η κάθε μία (κανάλια). Αρα κατά τη λειτουργία του ADSL, κάθε κανάλι των 4 kHz μεταφέρει ένα τμήμα των kbps ή Mbps της γραμμής.


    To ADSL χρησιμοποιεί το φάσμα του πρώτου 1.1Mhz πάνω στο καλώδιο χαλκού & συγκεκριμένα όπως δείχνει η παραπάνω εικόνα :


    0 - 4 kHz -> POTS (Plain Old Telephone System) δηλαδή από αυτά τα πρώτα 4kHz περνά την κλασσική τηλεφωνία (μάλιστα με το φίλτρο ή το splitter, οι συχνότητες αυτές διαχωρίζονται & δίνονται στο τηλέφωνό)

    26 - 138 kHz -> είναι οι συχνότητες που χρησιμοποιούνται για να περάσουν το uploading από το ADSL modem/router μας (πρόκειται λοιπόν για 110kHz περίπου)

    138 - 1100 kHz -> είναι οι συχνότητεςπου χρησιμοποιούνται για να περάσουν το downloading από το ADSL modem/router μας (πρόκειται λοιπόν για 1MHz περίπου)

    Τα παραπάνω ισχύουν για την περίπτωση του ADSL over PSTN (POTS). Αν μιλάμε για Αnnex B δηλαδή ADSL over ISDN τότε αντίστοιχα έχουμε :

    0 - 80 kHz -> ISDN service - δηλαδή από αυτά τα πρώτα 80kHz περνά η κλασσική ΙSDN υπηρεσία (μάλιστα με τον ISDN splitter που έχετε οι συχνότητες αυτές διαχωρίζονται & δίνονται στο ΝETMOD)

    138 - 276 kHz -> είναι οι συχνότητες που χρησιμοποιούνται για να περάσουν το uploading από το ADSL modem/router μας (πρόκειται λοιπόν για 140kHz περίπου)

    276 - 1100 kHz -> είναι οι συχνότητεςπου χρησιμοποιούνται για να περάσουν το downloading από το ADSL modem/router μας (πρόκειται λοιπόν για 800kHz περίπου)




    ADSL 2

    Ταχύτητες : Downstream φτάνει τα 12 Μbps & Upstream 1 Μbps στα 2.5 χμ από το DSLAM

    Και το ADSL2 χρησιμοποιεί τη μέθοδο DMT & ακριβώς τις ίδιες συχνότητες που χρησιμοποιεί το απλό ADSL. Ομως με αρκετές βελτιώσεις στη συμπεριφορά των καναλιών καταφέρνει να ανεβάσει το downstream κατά 50%.




    ADSL2+

    Ταχύτητες : Downstream φτάνει τα 24 Μbps & Upstream 3 Μbps στο 1.5 χμ από το DSLAM.

    Και το ADSL2+ χρησιμοποιεί DMT αλλά διπλασιάζει το downloading από το ADSL2 χρησιμοποιώντας διπλάσιο χώρο συχνοτήτων & συγκεκριμένα χρησιμοποιεί τις συχνότητες 276 - 2200 kHz για το downloading. Εχει εξελιγμένα χαρακτηριστικά για το θόρυβο & υψηλότερους ρυθμούς συμβόλων κατά τη διαμόρφωση.


    Κατά τα άλλα όλα είναι ίδια με τις παραπάνω τεχνολογίες


    Διαιρόντας την download attenuation με το 13,81 βρίσκουμε την απόστασή μας σε km από το DSLAM μας.


    Για παράδειγμα αν έχουμε εξασθένηση 23dB είμαστε χονδρικά 23/13,81 = 1,66 Km από το DSLAM (Αστικό Κέντρο).

    'Ετσι μπορούμε να έχουμε:

    στο ADSL => 8 Mbps

    στο ADSL2 => 12 Mbps

    στο ADSL2+ => 20 Mbps

    Edited 2 times, last by spartans ().

  • IPTV streaming media protocols:

    HTTP, RTSP, RTSPU, RTSPT, RTMP, MMS, MMSU, MMST, PNM


    RTSP protocol is the default protocol for streaming Windows Media. RTSP protocol is also used for streaming RealMedia/RealVideo/RealAudio, streaming QuickTime video (.mov, .mp4, .sdp streams)

    The majority of streams are streamed through HTTP, RTSP, MMS and RTMP

    RTMP protocol is used for Flash audio and video streams only. Media files can also be streamed through HTTP or other protocols

    MMS protocol is used for streaming Windows Media only

    PNM protocol is usually not used on the newest servers, but such streams are not very rare. Is used for RealMedia/RealVideo/RealAudio streaming only


    HTTP: HyperText Transfer Protocol


    HTTP streaming is a mechanism for sending data from a Web server to a Web browser in response to an event. HTTP Streaming is achieved through several common mechanisms.

    In one such mechanism the web server does not terminate the response to the client after data has been served. This differs from the typical HTTP cycle in which the response is closed immediately following data transmission.

    The web server leaves the response open such that if an event is received, it can immediately be sent to the client. Otherwise the data would have to be queued until the client's next request is made to the web server. The act of repeatedly queing and re-requesting information is known as a Polling mechanism.

    Typical uses for HTTP Streaming include market data distribution (stock tickers), live chat/messaging systems, online betting and gaming, sport results, monitoring consoles and Sensor network monitoring.

    HTTP protocol usually uses port 80 or 8080.


    RTSP: Real Time Streaming Protocol


    The Real Time Streaming Protocol (RTSP), developed by the IETF and published in 1998 as RFC 2326, is a protocol for use in streaming media systems which allows a client to remotely control a streaming media server, issuing VCR-like commands such as "play" and "pause", and allowing time-based access to files on a server.

    Some RTSP servers use RTP as the transport protocol for the actual audio/video data. Many RTSP servers use RealNetworks's proprietary RDT as the transport protocol.

    RTSP can be transported via UDP or TCP (RTSPU and RTSPT protocols).

    The default port for RTSP is 554.


    RTMP: Real Time Messaging Protocol


    Real Time Messaging Protocol (RTMP) Is a proprietary protocol developed by Adobe Systems (formerly developed by Macromedia) that is primarily used with Macromedia Flash Media Server to stream audio and video over the internet to the Adobe Flash Player client.

    The default connection port for RTMP is 1935.

    MMS: Microsoft Media Services


    Microsoft's streaming server uses the Microsoft Media Services (MMS) protocol (also called NetShow Services) to transfer unicast data. MMS can be transported via UDP or TCP (MMSU and MMST protocols). If the Windows Media Player client cannot negotiate a good connection using MMS over UDP, it will resort to MMS over TCP. If that fails, the connection can be made using a modified version of HTTP (always over TCP). This is not as ideal for streaming as MMS over UDP, but ensures connectivity nonetheless.

    The default protocol for streaming Windows Media is not MMS, but RTSP.

    The default port for MMS is 1755.


    PNM or PNA


    The first version of RealAudio used a proprietary protocol called PNM or PNA to send streaming audio data. RealNetworks later switched to the IETF standardized Real Time Streaming Protocol (RTSP), but they use RTSP only to manage the connection.

    The default port for PNM is 7070.


    RTMPE: secure RTMP protocol. Uses encryption.


    RTSP: using UDP is called RTSPU

    RTSP: using TCP is called RTSPT

    MMS: using UDP is called MMSU

    MMS: using TCP is called MMST

    Edited once, last by spartans ().

  • Ένας από τους στόχους της σχεδίασης του προτύπου ψηφιακών δορυφορικών εκπομπών DVB-S2 ήταν η βελτίωση της χωρητικότητας σε σχέση με το αρχικό πρότυπο DVB-S, ώστε να είναι δυνατή η οικονομική εκμετάλλευση των εκπομπών HDTV. Όμως η σχεδίαση προχώρησε μερικά βήματα επιπλέον, με την υιοθέτηση μίας σειράς προχωρημένων χαρακτηριστικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε άλλες υπηρεσίες, όπως το δορυφορικό internet, η μετάδοση δεδομένων, η διανομή βίντεο, και η τροφοδοσία επίγειων ψηφιακών δικτύων. Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι οι μέθοδοι εκπομπής ACM/VCM, Multistream, PLS, TI-M2 και PLP, που συναντούμε σε διάφορους συνδυασμούς μεταξύ τους, όλο και συχνότερα.



    Multistream

    Το Multistream είναι ένα προχωρημένο χαρακτηριστικό του προτύπου DVB-S2 που επιτρέπει την ταυτόχρονη εκπομπή ανεξάρτητων ρευμάτων μεταφοράς (transport stream ή IP stream) σε ένα δορυφορικό φέρον σήμα, με διάφανο τρόπο, διατηρώντας την ακεραιότητα του αρχικού περιεχομένου. Οι εκπομπές Multistream χρησιμοποιούνται συχνά για τη διανομή και τροφοδοσία κέντρων επίγειας ψηφιακής τηλεόρασης. Τα ρεύματα μεταφοράς που προέρχονται από διάφορες πηγές, συγκεντρώνονται και συνδυάζονται σε μία βασική ροή Multistream που μεταφέρεται στον πομπό του δορυφορικού σήματος. Για τη λήψη των εκπομπών Multistream χρησιμοποιούνται ειδικοί δέκτες που διαχωρίζουν τα ρεύματα και τροφοδοτούν τους επίγειους πομπούς (εικόνα 1). Τα πλεονεκτήματα των Multistream είναι κυρίως οικονομικά, αφού από ένα φέρον ενός δορυφόρου μπορούν να μεταδοθούν τέσσερα ρεύματα μεταφοράς, χρειάζεται ένας μόνο δέκτης αντί για τέσσερις, δε χρειάζεται να επαναληφθεί η διαδικασία πολυπλεξίας στο κέντρο επίγειας εκπομπής, ενώ μπορεί να αυξηθεί και η χωρητικότητα σε σχέση με μία τυπική εκπομπή DVB-S2.



    PLS

    Το Physical Layer Scrambling χρησιμοποιείται σε εκπομπές DVB-S2 για τη βελτίωση της διατήρησης της ακεραιότητας των δεδομένων. Ένας αριθμός, που ονομάζεται scrambling sequence index και παίρνει τιμές από 0 – 262141 (σε μία μορφή δυαδικής ακολουθίας: Gold, Root ή Combo) χρησιμοποιείται ως βασικό κλειδί για τη δημιουργία του σήματος που μεταδίδεται στον δορυφόρο. Ο ίδιος αριθμός θα πρέπει να εισαχθεί και στον δέκτη, ώστε να είναι δυνατή η αποδιαμόρφωση του σήματος. Η μεγάλη πλειοψηφία των δορυφορικών εκπομπών DVB-S2 γίνεται με τιμή PLS 0, όμως αρκετές από τις εκπομπές Multistream χρησιμοποιούν άλλες τιμές.



    T2-MI

    Το Τ2-ΜΙ (Τ2 Modulator Interface) είναι μία εξειδικευμένη μορφή διανομής πολυπλεξιών DVB-T2 με χρονοσήμανση στους πομπούς, μέσω υφιστάμενων καναλιών, όπως η IP ή η δορυφορική διανομή, που είναι και αυτή που μας ενδιαφέρει στο παρόν άρθρο.



    PLP

    Το Physical Layer Pipe (PLP) είναι μία τεχνολογία που χρησιμοποιείται στις επίγειες ψηφιακές εκπομπές DVB-T2 και επιτρέπει το συνδυασμό υπηρεσιών που έχουν διαφορετικές απαιτήσεις εκπομπής. Το φυσικό στρώμα (physical layer) ενός καναλιού μετάδοσης DVB-T2 διαιρείται σε λογικές οντότητες, τα Physical Layer Pipes. Κάθε ένα από αυτά μεταφέρει μία λογική ροή δεδομένων. Θα το συναντήσουμε με το T2-MI σε αρκετές δορυφορικές εκπομπές DVB-S2, για τη διανομή του σήματος στα επίγεια κέντρα εκπομπής.


    πλεον η ληψη ειναι ευκολη ακομα και για Τ2-ΜΙ πχ με τον octagon sx88 / U2C Denys H.265&openbox SX9

    και σε enigma2 με TBS 5980/TBS 5925 (εξωτερική, USB) συν δεκτες με ενσωματωμένο tuner οπως octagon sf4008 και θελουν satellites.xml για Multistream απο εδω http://satellites-xml.eu/   για τα για Τ2-ΜΙ αναφερουνε τον τροπο στο satdreamgr


    πηγη :digitaltvinfo.gr

  • ΠΟΙΑ ΚΑΛΩΔΙΑ ΕΙΝΑΙ "LTE READY" ?


    Με την εφαρμογή των δικτύων 4G / LTE στην Ευρώπη, παρατηρήθηκαν προβλήματα παρεμβολών στα δίκτυα τηλεοπτικής λήψης.


    Τα προβλήματα αυτά δεν περιορίζονται μόνο στις περιοχές γύρω από τις κεραίες εκπομπής 4G των εταιριών κινητής τηλεφωνίας, αλλά μπορούν να εμφανιστούν και σε κάθε χώρο που έχει πλήθος φορητών συσκευών (smartphones, tablets κλπ) που χρησιμοποιούν συνδέσεις LTE .


    Το φαινόμενο αυτό επηρέασε, με διαφορετικό τρόπο, όλα τα επιμέρους εξαρτήματα μιας εγκατάστασης τηλεοπτικής λήψης και διανομής, κεραίες ενισχυτές, καλώδια κλπ.


    Όσον αφορά στα ομοαξονικά καλώδια, το μέγεθος εκείνο που προσδιορίζει την αντοχή τους σε εξωτερικές ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές, άρα και την ατρωσία τους από τα δίκτυα LTE, είναι η ηλεκτρομαγνητική θωράκιση, όπως ορίζεται και μετριέται από τη σειρά ευρωπαϊκών προτύπων ΕΝ 50117.


    Σύμφωνα με τα ίδια πρότυπα τα καλώδια ταξινομούνται σε 5 κλάσεις με βάση την θωράκιση τους C,B,A,A+,A++, με καλύτερη την κλάση Α++.


    Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιο επίσημο πρότυπο ή οδηγία που να ορίζει από ποια κλάση και πάνω θεωρείται ένα καλώδιο “LTE ready”.


    Για το λόγο αυτό οι σχετικές σημάνσεις LTE ready, LTE protection, Αnti-4G κλπ έχουν επιλεχτεί από κάθε κατασκευαστή χωριστά με δική του πρωτοβουλία. Έτσι π.χ. ένας κατασκευαστής θεωρεί ότι τα καλώδια κλάσης Α και πάνω παρέχουν LTE protection ενώ ένας άλλος εκτιμάει ότι αυτό ισχύει μόνο για καλώδια κλάσης Α+ και πάνω.


    Ανεξάρτητα όμως με το που τοποθετεί το όριο το μάρκετιγνκ της κάθε εταιρίας, από την καθαρά τεχνική σκοπιά, ισχύει αναμφισβήτητα ότι όσο πιο υψηλή είναι η κλάση θωράκισης του καλωδίου τόσο περισσότερο «LTE ready» είναι το καλώδιο και τόσο μεγαλύτερο «LTE protection» παρέχει.


    Έτσι η καλύτερη επιλογή είναι η κλάση Α++, κατόπιν η κλάση Α+ κλπ.


    Καλώδια της κλάσης Α++ μπορούν αντισταθούν σε παρεμβολές 10 φορές μεγαλύτερης ισχύος από ότι καλώδια της κλάσης Α+ και 100 φορές μεγαλύτερης ισχύος από ότι τα καλώδια της κλάσης Α.


    Στη ΒΙΟΚΑΛ με βάση τη σχετική θεωρία, τις δικές μας μετρήσεις, τα ευρωπαϊκά πρότυπα, την εμπειρία και το feedback από τους πελάτες μας στην κεντρική Ευρώπη, θεωρούμε ότι ένα ομοαξονικό καλώδιο είναι LTE ready εάν είναι κλάσης Α+ ή Α++ και ότι η καλύτερη επιλογή για LTE protection είναι τα καλώδια της κλάσης A++.



    http://www.biokal.gr/blog/s_22/p_43/

    http://www.biokal.gr/main.php?cat=3&scat=7&pr=20

    http://www.biokal.gr/main.php?cat=3&scat=7&pr=21

Φόρουμ γερμανικά LinuxSat

Participate now!

Don’t have an account yet? Register yourself now and be a part of our community!